Door de ogen van Sam en Auke - Reisverslag uit Huaraz, Peru van Celine Demey - WaarBenJij.nu Door de ogen van Sam en Auke - Reisverslag uit Huaraz, Peru van Celine Demey - WaarBenJij.nu

Door de ogen van Sam en Auke

Door: Sam en Auke

Blijf op de hoogte en volg Celine

22 September 2017 | Peru, Huaraz

Door de ogen van sammy
Ik ben mijn middagdutje aan het doen. Het is een lekker zacht bedje en ik heb baloe de beer bij me liggen.. beter wordt het niet. In mijn dromen komt alles nog eens voorbij.
Deze ochtend ben ik naar de crèche geweest. Het is daar druk, de kinderen maken veel lawaai, maar ik trek me er niks van aan, zolang ze mijn speelgoed maar niet afpakken, vind ik het best. Het is ook al niet zo spannend meer als de eerste keer. En ook mag ik druifjes eten, en koekjes. Druifjes zijn mijn favoriete fruitje hier. Al die gekke dingen die papa en mama hier eten, daar moet ik niks van hebben. Oh kijk, daar is zand, dat wordt weer lekker ploeteren!
Er loopt hier een hondje rond, en ook al zeg ik dat ik niet bang ben, ik ben het eigenlijk toch! Hij blaft ook altijd als de bel gaat en dan rent hij super hard langs mij heen. Mama zegt dat ik niet bang hoef te zijn voor het hondje, zegt dat het een lieverd is. Maar ik ben niet gek, dat beest is groter dan ik, en met super grote tanden! Nee hoor, ik blijf lekker in de buurt van papa en mama. Dan kan ik tenminste heel stoer achter hun benen schuilen alstie voorbij komt rennen.
Un, dos, tres, cuatro, cinco, seis, siete, ocho, nueve, diez…. Zo en nu een beetje applaus en kusjes ontvangen. Wat zijn die mensen toch simpel!! Wie kan er nou niet tot tien tellen, ik ben al bijna drie hoor!
Als ik bij papa op de rug zit en we lopen over straat, word ik de hele tijd door iedereen aangeraakt. Monden vol zilveren en zwarte tanden, zie ik dan in glimlachen verschijnen. Ze zeggen ook de hele tijd mijn naam verkeerd. Het is Sam! En niet bonito of lindo, of weet ik veel wat. Maar ik mag niet de hele tijd boos kijken van papa, hij zegt dat dat niet beleefd is. Hij zou eens achterop mijn rug moeten zitten en de hele tijd al die vuile handen over zijn bol moeten krijgen, misschien piept ie dan wel anders. Maar goed, ik geef dus maar gewoon handjes en zeg netjes gracias, het lijkt alsof iedereen dan een beetje blijer is.
Zondag waren we op stap geweest, een uur lang met een klein busje de bergen in! Wat een pret. Mama had de mensen geteld: wel achtien mensen, waar er maar acht plaatsen waren, eigenlijk zijn die mensen hier veel slimmer. Zo gaat het toch ook. Bovendien mocht ik dan lekker bij mama op schoot. Zij zorgde dan dat ik niet alle kanten op botste, niet dat ik dat zo erg vind. Papa en mama deden een beetje gek, soms waren ze bezorgd en dan moesten ze toch hard lachen. Soms snap ik hun echt niet.
Toen waren we bij het riviertje, met heerlijk warm water. Iedereen zijn zwembroekje aan en hupsakee het water in. ik heb vooral veel met de steentjes gegooid. Eerst op mijn zus en op mama, maar toen ik merkte dat iedereen daar een beetje boos van werd, heb ik ze maar de andere kant op gegooid. Papa was helemaal opgewonden, omdat hij met zijn ene voet in het warme water en de andere voet in het koude water kon staan. Ik vond het vooral gek dat ze hier ook zoveel koud water hadden, ik hou daar niet zo van.
Op weg naar huis was ik eigenlijk super moe, maar ik had het zo druk met kijken, dat ik toch nog niet helemaal kon slapen. Ik vind de busjes bovendien ook zo leuk! Uiteindelijk had de slaap mij dan toch te pakken gekregen. Met mijn hoofdje tegen papa’s borst…. KADOEN, KADOEN, KADOEN. Af en toe kreeg ik dan een kusje boven op mijn hoofd. Alsof ie wilde zeggen, dat ie van me houdt. Voordat ik het doorhad waren we er dan alweer. Nog pannekoekjes gegeten, springen op het bed en dan gaan slapen. Ja, het was een prima dag!

Interview met Auke de Bom
- WAAR BEN JE NU?
In ons hotel, hier in Peru.
- WAT IS ER HIER ANDERS DAN THUIS?
Dat er hier hele grote bomen zijn en dat de zetels andere kussens hebben en dat de lampen van de straat veel te vroeg aanliggen als het nog klaar is. Oh ja en er zijn hier ook veel meer hondjes dan in België. WAT VIND JE DAARVAN? Ik vind Roco leuk, omdat ie zo lief is. (ROCO IS DE HOND DIE BIJ ONS IN HET HOTEL WOONT).
- WAT VIND JE LEUKER DAN THUIS?
Dat hier zoveel mooie prenten aan de muur hangen. En dat hier zoveel bussen zijn waar er veel mensen tesamen in zitten en datie supersnel gaat. En ook hobbelt hij dan superveel en dat vind ik leuk.
- WAT VIND JE MINDER LEUK DAN THUIS?
Dat Roco blaft naar de andere hondjes, want dat is te luid voor mij. (mij ook, ZEGT SAM)
- WAT WIL JE GRAAG ZEGGEN AAN DE MENSEN THUIS?
Dat ze hier lekkere kaasjes hebben en lekkere worstjes. WAT WIL JE NOG MEER ZEGGEN AAN DE MENSEN THUIS? Dat is alles mama!
- WAT ZOU JE GRAAG VANMIDDAG NOG DOEN?
Met de tent gaan kamperen naar de jungle. Maar ik wil wel nog hier blijven in Peru.
- VERTEL EENS HOE HET IS OM HIER TE WONEN?
Hier gaan we veel op restaurantje dat vind ik leuk omdat er daar veel mensen zijn en ook veel kindjes. WAT EET JE DAN HET LIEFST? Lasagne en spaghetti en pasta. Mijn bed is ook superleuk want ik slaap helemaal bovenaan en dan heb ik een beetje ruimte. HOEZO? Omdat als je helemaal bovenaan slaapt dan kun je een beetje ruimte hebben. En ik vind ook leuk dat in Tanneke (DE CRECHE) alle kinderen in klas zitten en dat ze dan knutselen en ik mag meedoen en dan doen we per twee knutselen. EN WAT HEB JE AL GEMAAKT? Een konijn, een koe, ik heb ook een konijn gekleurd (Mij ook, ZEGT SAM). En ook een babykoe en een grote koe en ook een schaap en een kleine schaap, een lammetje. Ik ken ook een liedje van een koe (ZINGT): La vaca lola, la vaca lola, tiene cabeza y tiene cola y hace Moe hace Moeeeeeeeeeeee. WAT BETEKENT DAT? Heeft een staart en een hoofd. WIE? De koe. EN HOE HEET DIE KOE? Lolaaaaa!!!!
- WAT IS JE FAVORIETE
o PLEKJE IN PERU?
In mijn bed en hier ook waar we nu zijn in dit hotelletje
o ETEN IN PERU?
Spaghetti, pannekoeken, lasagna, euhmmm (DENKT LANG NA) pasta en spaghetti
o UITSTAP IN PERU?
Op paardje gaan rijden. Dat ga ik vrijdag doen, dat is de dag na morgen (EIGENLIJK BEDOELT ZE GEWOON MORGEN)
o SPAANS WOORDJE?
El gato, omdat die altijd Miauw doet.
- WIE IS JE GROOTSTE VRIEND HIER IN PERU?
Mama, omdat jij zo zacht bent. (klimt op schoot en trakteert mij op een dikke knuffel – SMELT)
- WAT MIS JE VAN BELGIE?
Dat er hier geen papegaai is. In België is er wel een papegaai in de dierentuin. Ik zou er hier één in mijn hoofd willen. Of op mijn hoofd.
- HOELANG WIL JE NOG IN PERU BLIJVEN?
Nog 30x slapen.
- WAT VOND JE LEUKER, BOLIVIA OF PERU EN WAAROM?
Bolivia EN Peru en ook België en ook Nederland. EN ALS JE MOET KIEZEN? Hier in de bergen omdat er hier zoveel hondjes op straat zijn.
- IS ER NOG IETS WAT JE GRAAG WILT VERTELLEN?
Jaaaaaa! WAT DAN? Diecisiete kan ik al schrijven. O JA? DOE MAAR EENS DAN! Schrijft de P van papa en kijkt me supertrots aan.

  • 22 September 2017 - 10:06

    Corine Van Gorp:

    Lieve Sam en Auke

    Wat beleven jullie veel op jullie grote reis naar Zuid-Amerika. Knap Sam dat jij al tot tien kan tellen en dat jij en Auke al een liedje kennen in het Spaans. Zo te horen hebben jullie het daar echt naar jullie zin. En bovenop slapen is natuurlijk het allerleukst of niet Auke. En dat jij al kunt schrijven. Super hoor.
    Knuffels voor jullie alle vier en voor jullie Auke en Sam nog honderdduizend miljoen keer meer knuffels.
    Heel veel liefs van oma en opa

  • 22 September 2017 - 10:28

    Leen Vervaeke:

    Heel leuk! Dank je wel.
    Wat een belevenis voor jullie alle vier. Geniet er van met volle teugen.

  • 22 September 2017 - 20:32

    Jules Duyck:

    Hey Sam en Auke,

    Super dat jullie zich daar zo amuseren! Al die avonturen die jullie daar beleven!
    Ik ben wel benieuwd om jullie terug te zien hoor!

    Geniet nog van Peru en van de lekkere kaasjes, spaghetti, lasagne, ...!

    Groetjes,
    Jules

  • 23 September 2017 - 23:04

    Rosalien:

    Dag kleine peruviaantjes, hey hey Auke en Sam!
    Tof om te horen dat jullie het zo naar jullie zin hebben.
    Geniet ervan :)

  • 28 September 2017 - 14:52

    Kurt Ryckaert:

    Ola amiga,
    Que tal?
    Todo bien?

    Dag Celine en het volledige gezin.
    Ik heb eindelijk eens een momentje gevonden om jouw blog te bekijken.
    Mooi te lezen dat de kinderen zich toch wel amuseren, een onvergetelijke tijd voor Sam, vroeg geleerd is oud gedaan.
    Geniet er verder nog maar intens van, het zal zo voorbij zijn.

    Vele groeten,
    Kurt Ryckaert

  • 29 September 2017 - 20:47

    Trees Thoen:

    Mooi.....kinderen passen zich zo gemakkelijk aan als papa en mama in de buurt zijn....andere taal, andere gewoontes, ver van hun eigen huis.Alweer een bewijs.
    Zo mooi ook Céline hoe je verwoordt wat er echt in hun omgaat....zoals van Sam op papa's rug en die vuile handen over zijn bol!!! Ik zie hem en zijn blik zo voor me....en jij geeft er woorden aan.Prachtig!!!
    Tot een volgende
    Liefs
    Trees

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Peru, Huaraz

Eventjes ontsnappen...

Op zaterdag 19 augustus vertrekken we, met het gezinnetje, om eventjes te ontsnappen uit de drukke Westerse wereld zoals we die allemaal kennen. Een reis van 30 uur staat voor de boeg, via 4 vliegtuigen, vanuit Zaventem tot in Rurrenabaque, Bolivia. Daar start ons eerste project, bij Madidi Travel, een lokaal agentschap dat trips naar de jungle organiseert en begeleidt. Het is de bedoeling dat we eerst een week opleiding krijgen in het stadje Rurrenabaque, vooraleer we met een bootje de jungle intrekken. Daar plannen we een maand te werken. Voor Céline omvatten de taken het begeleiden van daguitstappen in de jungle, en werken in de bar van de Eco-Lodge, waar de toeristen verblijven in hartje jungle. Gijs werkt mee aan het natuurbehoud in de jungle, en krijgt als taak om de jungle rondom de lodge te onderhouden, wandelpaden aan te leggen, bomen en planten te markeren, en de moestuin onderhouden. Eind september trekken we verder richting Caraz, Peru, waar we gedurende 1 maand in een kleine hostel in het hooggebergte zullen werken. Onze taken zijn voornamelijk toerisme: ontvangen van gasten en werken in de keuken en bar van de hostel.
Waarom we dit doen, krijgen we soms te horen. Voor mij is het een ontsnapping, even op een andere manier gaan leven. Ik ervaar onze wereld soms als een wereld van technologie, vooruitgang, verspilling, haast en consumptie en hierin voel ik me niet altijd thuis. Ik sta aan de zijlijn, ik sta erbij en kijk ernaar. Tegelijkertijd doe ik er ook aan mee, en geniet ik van het gemak van ons bestaan, de luxe, de eenvoud, de voorspelbaarheid. De wereld zoals wij hem kennen is ook mijn wereld, is ook mijn thuis, maar toch voel ik soms de behoefte om even te ontsnappen.
We zijn klaar voor ons avontuur, laat het eerste vliegtuig maar komen.
Tot binnenkort!
Céline

Recente Reisverslagen:

28 Oktober 2017

Oepsie

25 Oktober 2017

Sabias que...? - Wist je dat...? (deel 2)

24 Oktober 2017

Sabias que...? - Wist je dat...?

19 Oktober 2017

Welcome to paradise

11 Oktober 2017

Aan mijn lieve beste belgenvriendjes
Celine

Actief sinds 09 Aug. 2017
Verslag gelezen: 293
Totaal aantal bezoekers 13003

Voorgaande reizen:

19 Augustus 2017 - 31 Oktober 2017

Eventjes ontsnappen...

Landen bezocht: